Shantykoor West Zuidwest telt ca 25 enthousiaste zangers en muzikanten. Het koor legt zich toe op het zingen van originele shanties en seasongs en bezingt daarmee alle facetten van het ruige zeemansleven uit de glorietijd van de zeilvaart. Voor de muzikale begeleiding spelen de leden van het orkest op accordeon, gitaar en trom. Het koor ging in november 1993 van start. In augustus 1994 werd Gouds Shantykoor West Zuidwest officieel een vereniging.

Shanties zijn zeemanswerkliederen, die - veelal a capella - werden gezongen om het zware werk te verlichten. Verschillende typen werkzaamheden kenden geheel eigen shanties. Zo werden specifieke liedjes gezongen bij het hijsen van de zeilen, het hieuwen van het anker, het eeuwig durende pompen et cetera. Shanties werden door een voorzanger (shantyman) gezongen, waarbij de aanwezige bemanning - voor zover enigszins bij stem - het refrein zong. Via overlevering weten we dat een shantyman soms bovenop een kaapstander ging zitten zingen, met of zonder harmonica, terwijl de mannen dat ding in de rondte duwden om het anker te hieuwen. Zo zocht ieder toch weer z'n verzetje. Forebitters of seasongs zijn de liedjes van vooruit. Dit zijn verhalende liedjes, die de zeelui in hun schaarse vrije tijd zongen. De liedjes gaan over mooie meiden, spannende havens, adembenemende avonturen en uiteraard over het thuisfront. De teksten zijn vanwege het verhaal langer dan die van shanties. Deze zeemans-ballades werden bij mooi weer gezamenlijk gezongen, gezeten op de bolders, op het voordek - vaak begeleid door instrumenten: een mond- of trekharmonica, een banjo, een viool of een mandoline. Vlak na het vertrek was er voorkeur voor de meest woeste liederen, op weg naar huis werd 't vanzelf wat braver.